Pingwin bawi się w poetkę, numer następny proszę!

Nie mam słów w głowie

Nie lubię słów.
Nie umiem ich używać
Tak, żeby ktoś zrozumiał
Mam zbyt rozbiegany umysł
Mam zbyt wiele możliwości
Mam zbyt wiele dróg

Paradoksalnie

Używam ich, aby powstał przekaz

Nie znam słów
Znam przekazy
Nie znam myśli
Znam odczucia
Ale one są tylko moje

Są tacy, którzy rozumieją
Za którymi tęsknię
Którzy tęsknią

Wiem
co czują.

Nie wiem
co myślą.

Nie znają moich myśli
A wiedzą, co myślę.

A gdy przestaję myśleć
Nic więcej oprócz nich nie potrzebuję.

Powiedzmy, że latające Pingwiny mają skłonność do nadmiernego pisania wierszy. To skrzydłem, to płetwą. Z bałaganu też wychodzą wiersze, a co. Takie ładne białe, wyczyszczone.

Tak wygląda latanie Pingwinów, jeśli ktoś się pyta.

Theme of Laura, czyli co rozbrzmiewa na krze

Theme of Laura - YouTube

Ktoś mnie zaraził. Zaraził na tyle, żeby wziąć gitarę, odpalić songsterra i wziąć naukę partii gitary akustycznej za punkt honoru Pingwina. Jedna z tych piosenek, do których trzeba się przekonać i pokochać.

Piosenka z gry fabularnej z domieszką horroru - Silent Hill 2. W gry nie gram(jak mogę?!), horrorów nie lubię(Apage Satana! Kysz, kysz, kysz!), piosenki jeszcze nie umiem,

Jeszcze.
Ale się nauczę, proszę Ktosia.
Można potraktować jako aksjomat.